|
Letter From the
Editor
Dear Friends,
There is a natural
tendency, when reporting about programs such as ours, to make it seem
easy. To report all the little miracles that take place and to praise
all the efforts invested by all concerned. And, it is true, there ARE
miracles happening and people are passionate about the work at Peace
Child Israel. But easy, it isn’t. There are behind-the-scenes
failures, eruptions, cancellations, injured feelings and dilemmas
present all the time. For instance, 4 different schools (2 Arab and 2
Jewish) were incapable of recruiting 15 teens, from a student body of
hundreds, to join the program this year. We were faced with a sudden
need to scramble and find new partners for schools where there were
already children who auditioned and were waiting in a holding pattern.
Another disturbing moment was when 3 mezuzot where vandalized at the
team-building seminar held in November and when all activity came to a
screeching halt to address the gravity of the incident and how religion
has a role in the conflict in this region. And, there is the on-going
need to cope with the complexity of how to facilitate a conversation and
process like this when the facilitators themselves are stakeholders in
the dispute.
I could go on and on,
but suffice it to say that if it were easy, we could close shop. If it
were easy, it would be unnecessary. If it were easy, we’d all be living
normal lives in a society with equal rights, safety and well-being for
all children.
Melisse
Lewine-Boskovich,
Editor |
رسالة هيئة
التحرير
الأصدقاء الأعزاء،
هناك ميول طبيعية، عندما يُكتب حول برامج مثل برامجنا، بأن يجعلوا من
المهمة مهمة سهلة. عرض جميع المعجزات الصغيرة التي تحدث وامتداح كل الجهود
المبذولة من قبل جميع المشاركين. وفعلا، صحيح أنه تحدث معجزات ويتلهف
الناس على العمل في أولاد السلام لكن العمل في أولاد السلام ليس بالعمل
السهل. هناك العديد من حالات الفشل التي نواجهها من وراء الكواليس، ومن
الغضب، ومن إلغاء المشاركة في المشروع، ومن المسّ بالمشاعر ومن المشاكل
والصراعات التي نتعرض لها طوال الوقت. فمثلا، هناك أربع مدارس مختلفة
(مدرستان عربيتان ومدرستان يهوديتان) لم تتمكن من إيجاد 15 طالبًا للمشاركة
في المشروع في العام الحالي مع أنه يوجد لديهم مئات الطلاب في المدرسة، كما
واضطررنا للبحث عن شركاء جدد بسرعة للمدارس التي أجريت فيها للطلاب
اختبارات تمثيل وتم قبولهم وألغى البعض مشاركتهم. وكما عشنا بعض اللحظات
والمواقف المحرجة عندما أتلفت بعض الآيات الدينية المعلقة على أبواب الغرف
في معسكر للتعارف عقد في شهر تشرين الثاني، واضطررنا لوقف جميع الفعاليات
للبحث في انعكاسات الموقف، مما يعني أن الدّين له دوره في الصراع الذي
تعيشه المنطقة. بالإضافة إلى ذلك فإن هناك حاجة دائمة لمواجهة الحساسيات في
توجيه محادثة وفي بناء عملية مثل هذه، مع العلم أن الموجهين أنفسهم لهم
مشاعر ومشاركة في هذا الجدال.
كان يمكنني ان أواصل في إخباركم حول المشاكل التي تواجهنا، لكن يمكن
إجمالها على هذا النحو: لو كانت المهمة سهلة، لأمكننا إسدال الستار على
الموضوع. لو كان سهلا، لما كانت هناك حاجة له. لو كان سهلا، لعشنا جميعا
حياة طبيعية في مجتمع متساوي الحقوق، بأمن وطمأنينة لأولادنــا.
مليس ليفين بوسكوفيتش
محررة
|
מכתב
מהעורכת
חברים
יקרים,
ישנה
איזו נטיה טבעית, כאשר כותבים על תכניות כמו שלנו, לגרום לזה להיראות קל.
לדווח על כל הניסים הקטנים שמתרחשים ולהלל את כל המאמצים שמושקעים ע"י כל
המעורבים. ואכן, זה נכון שמתרחשים נסים ואנשים מאד נלהבים מהעבודה בילדי
השלום. אבל קל, זה לא. ישנם כשלים של מאחורי-הקלעים, התפרצויות, ביטולים,
פגיעה ברגשות ודילמות שנוכחות כל הזמן. למשל, ארבעה בתי ספר שונים (שניים
ערבים ושניים יהודים) לא הצליחו לגייס 15 בני נוער, מתוך מאות תלמידים
בבית הספר, להצטרף לתכנית השנה. התמודדנו עם צורך פתאומי לאתר ולמצוא
שותפים חדשים במהירות לבתי ספר שבהם תלמידים כבר עברו אודישנים והתקבלו.
רגע מטריד נוסף היה כששלוש מזוזות הושחתו במהלך מחנה-גיבוש שנערך בנובמבר,
הופסקו כל הפעילויות בחריקת בלמים, כדי לדון במשמעות של המקרה ואיך לדת יש
משמעות לקונפליקט באזורנו. נוסף על כך, ישנו צורך מתמיד בהתמודדות עם
המורכבות של הנחית שיחה ובניית תהליך במקרה כזה, כשהמנחים עצמם מעורבים
רגשית בתוך הוויכוח.
הייתי
יכולה להמשיך ולהמשיך, אך אפשרות למצות את זה כך: אם זה היה קל, יכולנו
"לסגור את הבאסטה". אם זה היה קל, זה היה מיותר. אם זה היה קל, כולנו היינו
חיים חיים נורמאליים בחברה שוות זכויות, בבטחון ושלווה לילדינו.
מליס
לוין-בוסקוביץ
עורכת
|
|
Focus
December 11,
2009
Tel Aviv
Performing Arts Center
Theatre, and all its wonder and power, is the tool that Peace Child
Israel uses for inter-cultural dialogue, awareness-raising,
peace-building and advocacy. Program participants are busy with drama
throughout the program, with improvisations, character development,
directing and, finally, performing. Many of them have never been to a
professional theatre performance or visited such a facility before
joining Peace Child Israel.
Early in the program, each year, the organizations brings the
participants from all the groups around the country to the Tel Aviv
Performing Arts Center in order to give them an opportunity to learn
about the workings and magic of theatre at its grandest. It is also an
opportunity for them to meet their counterparts around the country. At
the end of the year they return to Tel Aviv, to the Cameri Theatre, next
door to the opera house, to perform excerpts of their shows for each
other and the public at large.
On December 11, 2009, 150 teens from 14 different Arab and Jewish
communities were at TAPAC for the day. At the beginning of the day,
they all congregated on “the golden stairs” in the lobby to be divided
into three groups and given their “route” assignments (make-up and
costume workshops, tour backstage and a Darbouka workshop). Before
beginning their “tour”, the kids were asked about their expectations for
the day.
Expectations:
-
That it will be
fun
-
We want to learn
about theatre
-
To learn about the
tools of theatre
-
How to produce
plays
-
To learn about the
technique of theatre
-
To meet new people
from the other [PCI] groups
-
That there will be
peace (to which there was great applause)
After lunch, it was back to the “golden stairs” for a concert by Emad
Dalal, Bishira and Salim
Nadaf. Before the music began, the kids were asked for feedback.
Feedback
Abed (Tira)
“It was fun and interesting. We got straight into it [meeting the kids from Kfar Saba for the first time]
and it was all very good”
Roi (Petach Tikvah)
“On the tour behind stage I would have wanted to see more of the stage
itself, but in general, it was great”
[There was an unscheduled rehearsal that day, so the backstage tour had
to be shortened].
Yair (Petach Tikvah)
“It was “magniv” (magnificent). We missed classes and we enjoyed it a
lot”
Raasha (Sheik Dinun, Western Galilee)
“It was very good, I was a bit bored on the backstage tour, but the
darboukas were really interesting and fun”
Tamar (Kfar Saba)
“It was really fun and the tour backstage was not boring at all and it
was great to see us getting to know each other and interacting together”
Sinin (Nazareth)
“I thought the activities would be longer but nevertheless, I really
enjoyed it and I hope that in the future we’ll be in smaller groups.
Mohammad (Tira)
“The overall activity was interesting and it is really good that groups
from different regions meet together”
Sally (Jaffa)
“It was great and interesting that we met new people and the tour
backstage was really interesting”.
|
فوكوس
11 كانون
الأول 2009
معهد فنون المسرح في تل أبيب
القوة
المدهشة للمسرح هي الوسيلة التي تستخدمها جمعية أولاد السلام للحوار بين
الثقافات ولزيادة الوعي ولمنح المعنى للأشياء. خلال البرنامج الذي يلتحقون
به يشارك الطلاب في العمل الدرامي مع الإشارة إلى ان البرنامج يشمل آليات
عديدة للعمل: بناء الشخصية والإخراج حتى الوصول إلى تقديم العرض المسرحي.
غالبية المشاركين في البرنامج لم يشاهدوا مسرحيات مهنية في السابق، أو لم
يزوروا مثل هذا المكان قبل وصولهم إلى جمعية أولاد السلام.
في كل
عام، وفي بداية تطبيق البرنامج، تحضر الجمعية كافة المشاركين في البرنامج
من جميع المجموعات إلى معهد الفنون المسرحية والإبداعية وذلك لكي تتيح
الفرصة لهم للاطلاع على طرق عمل المسرح وعلى السحر الخاص الكامن في هذا
الإبداع الخاص. وبالإضافة إلى ذلك فإن المشاركين يتعرفون من خلال هذه
الخطوة على مشاركين ومشاركات آخرين في مشاريع أولاد السلام من كل أنحاء
البلاد ويعود الطلاب المشاركون في المشروع في نهاية العام الدراسي إلى تل
أبيب وهذه المرة يقومون بزيارة مسرح الكاميري الذي يقع على مقربة من دار
الاوبيرة لعرض مقاطع ومشاهد من مسرحياتهم وعروضهم أمام أعضاء باقي
المجموعات المشاركة وأمام الجمهور.
حوالي
150 شابًّا وشابّة من 14 بلدة عربية ويهودية مختلفة اجتمعوا في تاريخ
11/12/2009 في معهد الفنون المسرحية والإبداعية. في بداية اليوم تجمع
المشاركون عند الدرج الذهبي في الردهة الرئيسية للمسرح، وانقسموا إلى ثلاث
مجموعات على النحو التالي: مجموعة ما وراء الكواليس ومجموعة الإيقاع والنقر
الفني المهني على الطبلة ومجموعة الميكياج المهني وأزياء المسرح. وقبل
الانطلاق إلى الفعاليات والمحطات المختلفة وَجَّهْنَا مجموعة من الأسئلة
للطلاب حول توقعاتهم من الفعاليات:
التوقعات
•
أن تكون الفعاليات ممتعة
•
نريد الاطلاع على طبيعة عمل المسرح
•
التعرف على آليات وأدوات عمل المسرح، وعلى كيفية إنتاج العروض المسرحية
والتعرف على التقنيات المستعملة في العمل المسرحي.
•
التعرف على أشخاص جدد من مجموعات أخرى مشاركة في مشاريع جمعية
(أولاد
السلام)
•
أن يكون سلام
(حظي
هذا التوقع بتصفيق حادّ)
بعد
تناول الغداء عاد المشاركون إلى الدرج الذهبي من اجل حضور الحفل الخاص الذي
أحياه الفنان عماد دلال وبشارة وسليم نداف. وطلب من المشاركين قبل بدء
العرض الموسيقي أن يكتبوا انطباعاتهم عما رأوا.
فداء من
الطيرة قالت:
"كان
مدهشا ورائعا ومذهلا بالفعل"
وقال
روعي من مدينة بيتح تكفا:
"في
الجولة التي قمنا بها من وراء الكواليس رغبت في التجول أكثر لكي أرى المنصة
عن كثب، لكن في النتيجة العامة، كان فائقًا"
(أقيمت
في هذا اليوم بروفة مراجعة غير متوقعة، بحيث انه تم تقصير مدّة الجولة من
وراء الكواليس)
يئير من
مدينة بيتح تكفا وصف انطباعاته على النحو التالي:
"كان
طريفـًا للغاية، لم نذهب إلى المدرسة وتمتعنا بالفعل)
وقالت
رشا من قرية الشيخ دنون في الجليل الغربي:
"كان
جيدا جدا، شعر ببعض الملل خلال الجولة، لكن فقرة الإيقاع كانت مثيرة
وممتعة"
تمار من
مدينة كفار سابا:
"كان
ممتعا فعلا ولم يكن مملا بالمرة، وما أجمل ان نندمج مع بعضنا البعض"
وقال
عبد من الطيرة:
"كان
ممتعا وعشنا الجو على الفور
[أول لقاء مع أولاد من كفار سابا] وكان كل شيء ممتعـًا وجميلا"
سيرين
من مدينة الناصرة
توقعت
ان تكون الفعاليات أطول من ناحية المدة الزمنية، لكن رغم ذلك، نأمل ان تكون
المجموعات أقل عددا في المستقبل"
محمد من
مدينة الطيرة قال:
"كل
الفعاليات كانت مثيرة، وما أجمل ان يلتقي طلاب مجموعات من مناطق مختلفة
معا"
وقلت
سالي من يافا:
"كان
جيدًا ومثيرًا أن نتعرف ونلتقي مع أشخاص جدد، وهناك الكثير من الأمور
المشوقة فيما رأيناه من خلف الكواليس"
|
פוקוס
11 בדצמבר 2009
המשכן לאומנויות הבמה בתל אביב.
תיאטרון, על כוחו וכל פלאיו, הוא הכלי של עמותת ילדי השלום לדיאלוג בין
תרבותי, העלאת מודעות ומתן משמעות. משתתפי התכנית עוסקים בדרמה במהלך
התכנית שכוללת אימפרוביזציות, בנית דמות, בימוי ולבסוף, ההצגה. רבים מהם
מעולם לא היו בהצגת תיאטרון מקצועית או ביקרו במקום שכזה לפני שהגיעו לילדי
השלום.
מדי
שנה בתחילת התכנית, העמותה מביאה את המשתתפים של הקבוצות מכל רחבי הארץ
למשכן לאומנויות הבמה בתל אביב על מנת לתת להם את ההזדמנות ללמוד על עבודת
התיאטרון והקסם שלו בשיאו. בנוסף, ניתנת להם ההזדמנות להכיר משתתפים
ומשתתפות בתכנית ילדי השלום מכל הארץ. בסוף שנת הלימודים הם יחזרו לתל אביב
והפעם לתיאטרון הקאמרי, שנמצא סמוך לבית האופרה, להציג סצנות מההצגות שלהם
עבור שאר הקבוצות והקהל הרחב.
ב
11 בדצמבר 2009, התכנסו 150 בני נוער מ 14 קהילות ערביות ויהודיות שונות
הגיעו למשכן לאומנויות הבמה. בתחילת היום, התכנסו כולם ב"מדרגות הזהב"
באכסדרה ושם התחלקו לשלוש קבוצות שיצאו לדרך בשלוש תחנות (סדנת איפור
ותלבושות, סיור מאחורי הקלעים וסדנת דרבוקות). לפני שהתחילו ב"מסע", בני
הנוער נשאלו מהן הציפיות שלהם.
ציפיות:
·
שיהיה כייף
·
רוצים ללמוד על תיאטרון
·
להכיר את הכלים של התיאטרון, איך מפיקים ומעלים הצגות, להכיר את הטכניקות
של תיאטרון
·
להכיר אנשים חדשים מקבוצות אחרות (של ילדי השלום)
·
שיהיה שלום (הציפייה הזאת קיבלה מחיאות כפיים סוערות)
אחרי ארוחת הצהריים, חזרנו ל"מדרגות הזהב" לקונצרט של עמאד דלאל ובשארה
וסאלים נדאף. לפני שהמוסיקה החלה, הילדים התבקשו לתת משוב.
פידאא (טירה)
"היה מהמם מדהים ונפלא"
רועי (פתח תקווה)
"בסיור של מאחורי הקלעים רציתי להסתובב יותר ולראות את הבמה יותר מקרוב,
אבל בסה"כ היה מעולה"
[התקיימה חזרה בלתי צפויה באותו היום, כך שהסיור מאחורי הקלעים קוצר]
יאיר (פתח תקווה)
"היה ממש מגניב, הפסדנו בית ספר ונהננו מאד"
רשא
(שיח דנון, הגליל המערבי)
"היה טוב מאד, קצת השתעממתי בסיור אבל הדרבוקות היה מאד מעניין וכייף"
תמר
(כפר סבא)
"היה ממש כייף ולא משעמם בכלל, וזה ממש כייף לראות אותנו משתלבים ביחד"
עבד
(טירה)
"היה
כייף ומעניין ישר נכנסנו לעניין [פגישה בפעם הראשונה עם הילדים
מכפ"ס] והכל היה מאד יפה"
סינין (נצרת)
"ציפיתי שהפעילויות יהיו יותר ארוכות אבל למרות זאת מאד נהניתי, מקווה
שבעתיד נהיה בקבוצות יותר קטנות"
מוחמד (טירה)
"הפעילות כולה הייתה מעניינת, וזה גם טוב שקבוצות מאזורים שונים נפגשים
ביחד"
סאלי (יפו)
"היה טוב ומעניין שהכרנו ונפגשנו עם אנשים חדשים ומעניין מאחורי הקלעים"
|
|
Calendar
January thru
March 2010
Jan 21-23
– Team-building seminar at Newe Shalom for teens from Tira, Kfar Saba,
Holon and Jaffa including “Jam Session”
04/03/10 - Debut of “The
Little Prince” (Nazareth &
Yagur troupe)
10/03/10 - Debut of “Our
Town" (Bakaa al-Gharbiya &
Petach Tikvah Troup
18/03/10 - Debut of “Black
on White” (Tel Aviv &
Jaffa troupe)
22/03/10
– Debut of "Pocahontas"
(Tira & Kfar Saba troupe) |
الجدول
الزمني
كانون
الثاني حتى آذار 2010
21-23
كانون الثاني
معسكر تعارف في واحة السلام لأبناء الشبيبة من الطيرة، مفار سابا، حولون
ويافا بما فيها "جام سشن".
4.3.10
أول عرض لـ "الأمير الصغير" (مجموعة الناصرة وياجور)
10.03.10 - أول عرض لـ "بلدتنا" (مجموعة باقة الغربية وبيتح تكفا)
18.3.10
– أول عرض لـ "أسود على أبيض" (مجموعة تل ابيب يافا)
22.3.10
أول عرض لـ "فوكهونتس" (مجموعة الطيرة وكفار سابا) |
לוח-זמנים
ינואר
עד מרץ 2010
21-23
בינואר
מחנה גיבוש בנווה שלום לבני נוער מטירה, כפר סבא, חולון ויפו כולל "ג'אם
סשן".
4.3.10
הצגת הבכורה של "הנסיך הקטן" (קבוצת נצרת ויגור)
10.03.10 - הצגת הבכורה של "העיירה שלנו" (קבוצת באקה אל
גרביה ופתח תקווה)
18.3.10
– הצגת הבכורה של "שחור על גבי לבן" (קבוצת תל אביב-יפו)
22.3.10
הצגת הבכורה של "פוקהונטס" (קבוצת טירה וכפר סבא) |
